Huub heeft mij gevraagd om mijn mening te beschrijven wat er beter kan in de zorg.

Een vraag die je op twee manieren kan beantwoorden. A Vanuit mijn ervaring, ik werk vanaf 1982 in de zorg, en B ook vanuit de zienswijze van de politiek.

Politiek gezien mis ik het respect en erkenning in de zorg. M.n. in de corona tijd heb ik gezien en ervaren dat er veel uitspraken van waardering werden gedaan. Maar toen het in de politiek besproken werd liepen onze politicus , door ons gekozen volksvertegenwoordiger, massaal uit de tweede kamer weg en wordt er in de verkiezingsprogramma’s minimaal aandacht besteed aan de zorg. M.n. waar het gaat om de waardering naar het personeel die direct met cliënten in de zorg werken.  

Dus wat kan er anders politiek gezien , “erkenning en respect voor verplegende en verzorgende”

Vanuit de zorgverlener/professional kant zou ik wensen dat de wachtlijsten kleiner worden en we meer gaan normaliseren. De vraag is of een label altijd helpend is.

Mogen we in de evolutie ook accepteren dat sommige cliënten druk zijn in hun hoofd of juist vanuit een depressief brein zich meer terug trekken of behoefde hebben en veel structuur en duidelijkheid . Niet dat ik tegen labels ben maar er hangt nu te veel aan vast.

Natuurlijk is goed luisteren en de persoon in hun waarden laten hierin belangrijk. Bijvoorbeeld als iemand hoog gevoelig is dan kan je daar rekening mee houden zonder er een batterij aan zorg op los te laten. Ik werk veel met kinderen en jongeren en realiseer me dat een stempel/label voor een jongeren ook gezien kan worden als “Ik ben niet normaal”. Terwijl hij/zij wordt geacht mee te draaien op regulieren maatschappelijk niveau en extra aandacht vanuit de professionals gaan krijgen. Scholen lijken een label nodig te hebben om de juiste didactische zorg te kunnen bieden. Maar persoonlijk denk ik dat door het meer te normaliseren, het kind meer geholpen is en het kind leert om te gaan met zijn persoonlijkheid.

Tot slot zou het prettig zijn als er meer druk van de ketel gaat door de druk van de financiering. Effectief face to face contact in plaats van veel administratie waar weinig mensen op zitten te wachten. Vaak geven cliënten aan “we hebben fijne zinvolle gesprekken, jammer dat de werkdruk zo hoog blijft omdat je zoveel schriftelijk moet verantwoorden”. Natuurlijk is verantwoording belangrijk maar erkenning van de professional die vanuit zijn expertise zijn werk doet kan koste besparen die ten goede komt aan de cliënten.