Wat zie je?
Om jullie een beeld te geven hoe het voor mij is om in een drukke omgeving te zijn heb ik 2 stukjes geschreven.
-Wat zie ik?
-Wat zien jullie?
Wat Zie Ik?
Ik stap de auto in, ik kijk hier weer zo tegenop. Ik besluit om geen muziek aan te doen, dat is me eigenlijk teveel. Als ik eenmaal geparkeerd sta zie ik dat het erg druk is, ik adem een paar keer diep in en uit en loop naar de winkel. Een vrouw let niet op en loopt bijna tegen me aan, ik glimlach als ze sorry zegt en reageer dat het niet uit maakt. Ik pak een karretje en moet er nu echt aan geloven. De deuren gaan open en ik hoor al een heleboel gemompel hier en daar, er gaat een piep af van de oven voor verse broodjes, ik hoor producten gescand worden en de ventilatie blazen. Ik loop rustig rij na rij af en ontwijk elke keer een pad als er veel mensen zijn. Een man stoot tegen mij aan en ik heb het gevoel dat ik compleet gek wordt, maar weer zeg ik lachend dat het geen probleem is. Zodra de man verder loopt knijp ik zo hard in de handvaten van het wagentje dat mijn handen verkrampen. Oke Huub tempo, je houd het niet veel langer. Ik pak snel de laatsten spulletjes en loop naar de kassa. Ik voelde dat ik steeds meer tic drang kreeg door bijvoorbeeld mijn vinger tegen elkaar te tikken of op een ritme te knipperen. Een vrouw met een handvol spullen komt achter mij in de rij staan en ik zeg dat ze wel voor mag. Ze gaat een gesprekje aan waar ik in mee ga terwijl ik nadenk over hoe graag ik nu schreeuwend weg zou willen lopen. Ik staar naar de kauwgom die bij de kassa ligt als afleiding. Als ik eenmaal afgerekend heb en nog een klein stukje moet lopen om weg te komen van alles merk ik dat dit maar goed is ook, mijn benen zijn zwaar en ik begin een klein beetje te hyperventileren. Eenmaal thuis en klaar kruip ik in bed waar ik de prikkels van de wandeling door de winkel nog een keer meemaak. Na 1,5 uur kom ik weer uit bed maar ik voel me verschrikkelijk. Ik heb veel slechte gedachtes door mijn winkelbezoek, hierdoor voel ik me nog slechter omdat ik zoiets normaals niet eens kan doen en zo val ik in een steeds dieper gat. Het gevoel van trots dat ik toch boodschappen heb gedaan (net zoals het gevoel van complimenten) brengt niet langer dan een minuut een goed gevoel.
Wat Zien Jullie?
Als jullie met mij in de supermarkt zouden lopen zien jullie vrij weinig van wat ik voel. Je ziet een jongen die netjes aan de kant gaat voor mensen, een lach op zijn gezicht heeft en beleefd is. Ik loop rustig door de winkel heen en pak mijn spullen. Als je echt goed oplet kan je misschien zien dat ik soms in een gek tempo loop. Wat vaak om mij heen kijk, maar ook compleet staar naar de producten. Als je heel goed kijkt zal je misschien een keer een tic zien, maar meestal ziet dat eruit of ik jeuk heb, struikel of per ongeluk een geluidje maak. Misschien zal je soms een raar ademhalingspatroon zien of een hele kleine vorm van paniek/irritatie.
Om duidelijk te zijn, de kans dat je deze dingen mist is echter veel groter. Ik ben nu 21 jaar en heb tick die ik al zolang ik me kan herinneren heb. Echter weten mijn moeder en vrienden pas sinds een paar weken dat ik überhaupt tics heb. Als ik elk klein detail op beeld laat zien kun je dus opmerken dat ik niet "normaal" ben. Je moet dan wel precies weten wat je zoekt en er goed op letten. Daarnaast ben ik er erg goed in om je op het verkeerde spoor zetten als ik denk dat je me doorhebt.